Budynek prefabrykowany

Budynek prefabrykowany

Budynek prefabrykowany, nieformalnie prefabrykat, to budynek, który jest produkowany i budowany przy użyciu prefabrykatów.Składa się z komponentów lub jednostek wyprodukowanych fabrycznie, które są transportowane i montowane na miejscu w celu utworzenia kompletnego budynku.

Budynki były budowane w jednym miejscu i składane w innym na przestrzeni dziejów.Dotyczyło to zwłaszcza działań mobilnych lub nowych osiedli.Zamek Elmina, pierwszy fort niewolników w Afryce Zachodniej, był również pierwszym europejskim budynkiem prefabrykowanym w Afryce Subsaharyjskiej.[1]: 93 W Ameryce Północnej, w 1624 r. jeden z pierwszych budynków na Przylądku Ann był prawdopodobnie częściowo prefabrykowany i był szybko zdemontowany i co najmniej raz przeniesiony.John Rollo opisał w 1801 roku wcześniejsze wykorzystanie przenośnych budynków szpitalnych w Indiach Zachodnich.[2]Prawdopodobnie pierwszym reklamowanym domem z prefabrykatów był „Dom Manninga”.Londyński stolarz, Henry Manning, zbudował dom, który został zbudowany z elementów, a następnie wysłany i zmontowany przez brytyjskich emigrantów.Zostało to wówczas opublikowane (reklama, South Australian Record, 1837) i kilka nadal stoi w Australii.[3]Jednym z nich jest Dom Spotkań Przyjaciół w Adelajdzie.[4] [5]Szczytowym rokiem importu przenośnych budynków do Australii był rok 1853, kiedy przybyło ich kilkaset.Zostały one zidentyfikowane jako pochodzące z Liverpoolu, Bostonu i Singapuru (z chińskimi instrukcjami ponownego montażu).[6]Na Barbados dom Chattel był formą prefabrykowanego budynku, który został zbudowany przez wyemancypowanych niewolników, którzy mieli ograniczone prawa do budowania na ziemi, której nie posiadali.Ponieważ budynki były ruchome, zgodnie z prawem uznano je za ruchomości.[7]

W 1855 roku, podczas wojny krymskiej, po tym, jak Florence Nightingale napisała list do „The Times”, Isambard Kingdom Brunel otrzymał zlecenie zaprojektowania prefabrykowanego szpitala modułowego.W ciągu pięciu miesięcy zaprojektował szpital Renkioi: szpital dla 1000 pacjentów, z innowacjami w zakresie warunków sanitarnych, wentylacji i spłukiwanej toalety.[8]Wytwórca William Eassie zbudował wymagane 16 jednostek w Gloucester Docks, wysyłanych bezpośrednio do Dardaneli.Stosowany tylko od marca 1856 do września 1857, zmniejszył śmiertelność z 42% do 3,5%.

Pierwsze na świecie prefabrykowane, prefabrykowane bloki mieszkalne z panelami powstały w Liverpoolu.Proces został wymyślony przez inżyniera miejskiego Johna Alexandra Brodiego, którego pomysłowy geniusz skłonił go również do wynalezienia bramki do piłki nożnej.Stajnie tramwajowe w Walton w Liverpoolu pojawiły się w 1906 roku. Pomysł ten nie został szeroko przyjęty w Wielkiej Brytanii, ale został powszechnie przyjęty w innych miejscach, szczególnie w Europie Wschodniej.

Prefabrykowane domy zostały wyprodukowane w czasie gorączki złota w Stanach Zjednoczonych, kiedy to wyprodukowano zestawy umożliwiające poszukiwaczom z Kalifornii szybkie wybudowanie mieszkania.Domy były dostępne w formie zestawu w sprzedaży wysyłkowej w Stanach Zjednoczonych w 1908 roku.[9]

Budownictwo prefabrykowane było popularne w czasie II wojny światowej ze względu na potrzebę masowego zakwaterowania personelu wojskowego.Stany Zjednoczone wykorzystywały chaty Quonset jako budynki wojskowe, aw Wielkiej Brytanii używano prefabrykowanych budynków, takich jak chaty Nissena i hangary Bellmana.„Prefabrykaty” zostały zbudowane po wojnie jako środek szybkiego i taniego zapewnienia wysokiej jakości mieszkań w miejsce domów zniszczonych podczas Blitzu.Rozprzestrzenianie się domów z prefabrykatów w całym kraju było wynikiem ustawy z 1944 r. o Komitecie Burta i Ustawie o mieszkalnictwie (zakwaterowaniu tymczasowego). firm.Po zatwierdzeniu przez MoW, firmy mogły licytować projekty deweloperskie prowadzone przez Radę, co zaowocowało powstaniem całych osiedli z prefabrykatów, aby zapewnić zakwaterowanie dla bezdomnych w wyniku wojny i trwającego usuwania slumsów.[10]W Wielkiej Brytanii do 1948 r. zbudowano prawie 160 000 egzemplarzy, kosztem blisko 216 milionów funtów.Największe pojedyncze osiedle z prefabrykatów w Wielkiej Brytanii[11] znajdowało się w Belle Vale (South Liverpool), gdzie po II wojnie światowej zbudowano ponad 1100 osiedli. czas.
Amersham Prefab (COAM) – pokój frontowy pokazujący ogień na paliwo stałe
Prefabrykaty były skierowane do rodzin i zazwyczaj miały przedpokój, dwie sypialnie (rodzice i dzieci), łazienkę (pokój z wanną) – co było nowatorską innowacją dla wielu Brytyjczyków w tym czasie, oddzielną toaletę, salon oraz wyposażoną (nie w nowoczesnym sensie) kuchnią.Materiały budowlane obejmowały stal, aluminium, drewno lub azbest, w zależności od rodzaju mieszkania.Aluminiowy prefabrykat typu B2 został wyprodukowany jako cztery wstępnie zmontowane sekcje, które można było transportować ciężarówką w dowolne miejsce w kraju.[12]
Amersham Prefab's Kitchen (COAM) - pokazująca kuchenkę Belling, grzejnik Ascot i lodówkę
Universal House (na zdjęciu po lewej i salon z jadalnią po prawej) został przekazany Muzeum Chiltern Open Air po 40 latach tymczasowego użytkowania.Mark 3 został wyprodukowany przez Universal Housing Company Ltd, Rickmansworth.

Stany Zjednoczone używały prefabrykowanych domów dla żołnierzy podczas wojny i dla powracających do domu żołnierzy.Klasy z prefabrykatów były popularne w brytyjskich szkołach, które zwiększały liczbę uczniów podczas wyżu demograficznego w latach 50. i 60. XX wieku.

Wiele budynków zaprojektowano z myślą o żywotności pięciu dziesięciu lat, ale znacznie przekroczyły ten okres, a wiele z nich przetrwało do dziś.Na przykład w 2002 r. w Bristolu nadal mieszkało 700 mieszkańców [13].Wiele rad brytyjskich jest w trakcie rozbiórki ostatnich zachowanych przykładów prefabrykatów z II wojny światowej, aby dostosować się do brytyjskiego standardu Decent Homes Standard, który wszedł w życie w 2010 roku. Jednak ostatnio nastąpiło ożywienie w metodach prefabrykacji budowy w celu zrekompensowania obecnego niedoboru mieszkań w Wielkiej Brytanii. [potrzebne źródło]

Prefabrykaty i ruch modernistyczny

Architekci włączają nowoczesne projekty do dzisiejszych domów prefabrykowanych.Domy z prefabrykatów nie powinny już być porównywane z mobilnym domem pod względem wyglądu, ale ze złożonym modernistycznym projektem.[14]Nastąpił również wzrost wykorzystania „zielonych” materiałów przy budowie tych domów z prefabrykatów.Konsumenci mogą łatwo wybierać między różnymi przyjaznymi dla środowiska wykończeniami i systemami ściennymi.Ponieważ domy te są budowane w częściach, właściciel domu może łatwo dodać dodatkowe pokoje, a nawet panele słoneczne na dachach.Wiele domów prefabrykowanych można dostosować do konkretnej lokalizacji i klimatu klienta, dzięki czemu domy prefabrykowane są znacznie bardziej elastyczne i nowoczesne niż wcześniej.

W kręgach architektonicznych panuje duch czasu lub trend, a duch epoki sprzyja niewielkiemu śladowi węglowemu „prefabrykatów”.

Efektywność
Proces budowania prefabrykowanych budynków stał się tak wydajny w Chinach, że budowniczy w Changsha zbudował dziesięciopiętrowy budynek w 28 godzin i 45 minut.[15][16]

W krajach komunistycznych
Wiele krajów Europy Wschodniej doznało fizycznych szkód podczas II wojny światowej, a ich gospodarki były w bardzo złym stanie.Zaistniała potrzeba odbudowy miast, które zostały poważnie zniszczone w wyniku działań wojennych.Na przykład Warszawa została praktycznie zrównana z ziemią pod planowanym zniszczeniem Warszawy przez siły niemieckie po Powstaniu Warszawskim 1944 roku.Centrum Drezna w Niemczech zostało całkowicie zniszczone przez bombardowanie alianckie w 1945 roku.Stalingrad został w dużej mierze zniszczony i pozostała tylko niewielka liczba budowli.

Budynki prefabrykowane służyły jako niedrogi i szybki sposób na złagodzenie ogromnych braków mieszkaniowych związanych ze zniszczeniami wojennymi oraz wielkoskalową urbanizacją i ucieczką wsi.